Aartsengel is de benaming van een aantal engelen die een bijzondere plaats innemen. Ze komen voor in het jodendom, het christendom en de islam. De voornaamste aartsengelen zijn Michaël, Gabriël, Rafaël en Uriël. Het woord aartsengel komt uit het Grieks: Αρχ?γγελος, Archángelos, “opperboodschapper”. De meeste namen van aartsengelen eindigen op el, een verwijzing naar (de naam van) God.
Gabriël kondigde de geboorte van Johannes de Doper aan, en later, aan Maria, de geboorte van Jezus Christus. Deze laatste aankondiging wordt ook wel de annunciatie genoemd. Maar ook in het Oude Testament komen we hem tegen in het boek Daniël, waar hij deze profeet openbaringen geeft over de eindtijd. Hij is in de islam bekend als Djibriel, door wiens stem God zich aan Mohammed zou hebben geopenbaard. Djibriel begeleidde de proeet op zijn reis naar de hemel. Djibriel (of in de Turkse spelling: Cebrail) is de boodschapper tussen God en de profeten. Deze engel wordt in de islam als de belangrijkste van de Engelen beschouwd.
Martinus van Tours (ca. 316 -397) is een van de grootste heiligen van het westerse christendom. Hij wordt vereerd als toonbeeld van naastenliefde en goed herderschap. Aan zijn gedachtenis op 11 november zijn al eeuwenlang volkstradities verbonden. Ook in Nederland wordt nog steeds Sint-Maarten gevierd, waarbij kinderen met lampionnen langs de deuren gaan.
Militair wordt monnik Martinus werd omstreeks 316 geboren uit heidense ouders in Pannonië (Hongarije). Als jonge Romeins legionair bekeerde hij zich tot het christendom, werd geloofsleerling en ontving uiteindelijk het doopsel. Later stichtte hij een klooster te Ligugé bij Poitiers, waar hij onder leiding van de heilige Hilarius als monnik leefde. Na zijn priesterwijding werd hij in 372 tot bisschop van Tours gekozen.
Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand is een titel van Maria, die in verband staat met een Byzantijnse icoon met dezelfde naam. De icoon is sinds het einde van de 15e eeuw in Rome, maar is mogelijk van oudere datum. Bij rooms-katholieken is de beeltenis zeer populair. In de Oosters-orthodoxe Kerk is de afbeelding bekend onder de naam Theotokos van de Passie (letterlijk: Godbaarster van de Passie), in het Russisch Strasdnaia.
Pancratius (Synnada, Phrygië, 289 – Rome, 12 mei 304), vernederlandst Pancras of Pancraas, was een christelijke heilige. De legende wil dat Pancratius een jongen uit Phrygië was, die op 14-jarige leeftijd in Rome martelaar werd. In een uiterste poging om het christendom voorgoed te vernietigen eisten de keizers Diocletianus en Maximianus dat iedereen verplicht was om te offeren aan de Romeinse goden, bij weigering hiervan volgde de doodstraf. Pancratius weigerde. Paus Symmachus bouwde een kerk over het graf van deze martelaar: de Sint-Pancratiuskerk. Een eed, afgelegd in deze kerk, gold als bijzonder heilig in de middeleeuwen. Pancratius genoot in de middeleeuwen over heel Europa bijzondere verering. Hij is een van de vier ijsheiligen, samen met Sint-Mamertus, Sint-Servatius en Sint-Bonifatius. Zijn naamdag is 12 mei.
Johannes de Doper was ten tijde van Jezus een boeteprediker in de woestijn van Juda. Hij doopte mensen met water om hen van zonden te reinigen. Hij was de eerste mens die Jezus aanwees als de Messias, de langverwachte redder van het volk van Israël. Daarom wordt hij de Voorloper van Christus genoemd. Johannes werd onthoofd op last van een koning die hij van overspel had beschuldigd. Hij is een van de grootste heiligen van de katholieke en orthodoxe Kerk.
Zoon van Zacharias en Elisabet Johannes was volgens het evangelie van Lucas de zoon van de priester Zacharias en Elisabet, de nicht van Jezus’ moeder Maria. De naam Johannes is de vergriekste vorm van het Hebreeuwse Johanan, dat ‘Jahweh is genadig’ betekent.
Het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria leert dat de de Moeder Gods nooit deel heeft gehad aan de erfzonde. Vanaf haar verwekking was Maria, ‘vol van genade’, geheel heilig. Door Gods genade is de Maagd Maria heel haar leven lang vrij van iedere persoonlijke zonde gebleven.
Het geloof in de Onbevlekte Ontvangenis (Latijn: Conceptio Immaculata) was lange tijd slechts een vrome aangelegenheid en geen theologisch leerstuk. In sommige kerken in de oudheid en de vroege middeleeuwen vierde men zelfs al het feest van de Onbevlekte Ontvangenis.
De heilige Antonius van Padua (†1231) was een franciscaanse prediker en theoloog. Hij is een van de populairste heiligen. In de volksdevotie wordt hij vaak aangeroepen als de patroon van verloren zaken.
Portugees Antonius werd eind 12e eeuw als Fernando Martin de Bulhom geboren in Lissabon, Portugal. Als vijftienjarige jongen trad hij in bij de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus. Kort na zijn priesterwijding maakte hij de overstap naar een nieuwe, snelgroeiende orde: die van de minderbroeders, bedelmonniken van Franciscus van Assisi.
Suïtbertus (rond 647 – Kaiserswerth, 1 maart 713, ook Switbert, Swidbert, Suidbert, Suibert) was een missiebisschop van Angelsaksische afkomst. Na zijn dood werd hij heilig verklaard. Zijn naamdag is op 1 maart, de dag van de translatie van zijn relieken op 4 september. Suitbertus was de stichter en eerste abt van het klooster Kaiserswerth nabij het huidige Düsseldorf in Duitsland.
De voornaamste bron met betrekking tot het leven van Suïtbertus is de Historia ecclesiastica gentis Anglorum van Beda (672/673 – 735). Suïtbertus was een van de elf missionarissen die in 690 met Willibrord (circa 658 – 739) naar Frisia trokken om de mensen daar te bekeren. Toen Willibrord naar Rome was vertrokken, werd Suïtbertus vervolgens door zijn medemissionarissen uitgekozen om terug naar Engeland te gaan om tot bisschop gewijd te worden.
Oswald (circa 604 – 5 augustus 642) was koning van Northumbria van 634 tot zijn dood, en werd vervolgens vereerd als een christelijke heilige. Hij was de zoon van Aethelfrith van Northumbria en kwam aan de macht na een periode van ballingschap. Hij vertoefde van zijn 11e tot zijn 28e jaar in Dalriada en studeerde op Ì Chaluim Chille waar hij tot het christendom was bekeerd. Hij was daarmee een geletterd man die Gaelisch sprak en zijn regering luidde voor de Angelsaksische koninkrijken van Deira en Bernicia een periode van Gaelische invloed in. Daaraan herinneren nog een aantal plaatsnamen in wat nu het noorden van Engeland is zoals Glenwhelt (Gleann nan Uillt), Glendue (Gleann Dubh) of Lindisfarne (Le’n Dis fearann: Land met God). Omdat hij in de strijd tegen het laatste heidense rijk van de Angelsaksen stierf, wordt Oswald als martelaar beschouwd. Later werd hij heilig verklaard. In Nederland is Zeddam de enige Nederlandse parochie met Sint Oswald als beschermheilige, maar in het Alpengebied wordt hij vaker vereerd.
Beste en lieve mensen. In januari vernam ik het droeve bericht dat mijn lieve vriendin, een beetje mijn tweede moeder, uit Nederland is overleden. Lees verder
Aartsengel is de benaming van een aantal engelen die een bijzondere plaats innemen. Ze komen voor in het jodendom, het christendom en de islam. De voornaamste aartsengelen zijn Michaël, Gabriël, Rafaël en Uriël. Het woord aartsengel komt uit het Grieks: Αρχ?γγελος, Archángelos, “opperboodschapper”. De meeste namen van aartsengelen eindigen op el, een verwijzing naar (de naam van) God.
Martinus van Tours (ca. 316 -397) is een van de grootste heiligen van het westerse christendom. Hij wordt vereerd als toonbeeld van naastenliefde en goed herderschap. Aan zijn gedachtenis op 11 november zijn al eeuwenlang volkstradities verbonden. Ook in Nederland wordt nog steeds Sint-Maarten gevierd, waarbij kinderen met lampionnen langs de deuren gaan.
Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand is een titel van Maria, die in verband staat met een Byzantijnse icoon met dezelfde naam. De icoon is sinds het einde van de 15e eeuw in Rome, maar is mogelijk van oudere datum. Bij rooms-katholieken is de beeltenis zeer populair. In de Oosters-orthodoxe Kerk is de afbeelding bekend onder de naam Theotokos van de Passie (letterlijk: Godbaarster van de Passie), in het Russisch Strasdnaia.
Pancratius (Synnada, Phrygië, 289 – Rome, 12 mei 304), vernederlandst Pancras of Pancraas, was een christelijke heilige. De legende wil dat Pancratius een jongen uit Phrygië was, die op 14-jarige leeftijd in Rome martelaar werd. In een uiterste poging om het christendom voorgoed te vernietigen eisten de keizers Diocletianus en Maximianus dat iedereen verplicht was om te offeren aan de Romeinse goden, bij weigering hiervan volgde de doodstraf. Pancratius weigerde. Paus Symmachus bouwde een kerk over het graf van deze martelaar: de Sint-Pancratiuskerk. Een eed, afgelegd in deze kerk, gold als bijzonder heilig in de middeleeuwen. Pancratius genoot in de middeleeuwen over heel Europa bijzondere verering. Hij is een van de vier ijsheiligen, samen met Sint-Mamertus, Sint-Servatius en Sint-Bonifatius. Zijn naamdag is 12 mei.
Johannes de Doper was ten tijde van Jezus een boeteprediker in de woestijn van Juda. Hij doopte mensen met water om hen van zonden te reinigen. Hij was de eerste mens die Jezus aanwees als de Messias, de langverwachte redder van het volk van Israël. Daarom wordt hij de Voorloper van Christus genoemd. Johannes werd onthoofd op last van een koning die hij van overspel had beschuldigd. Hij is een van de grootste heiligen van de katholieke en orthodoxe Kerk.
Het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria leert dat de de Moeder Gods nooit deel heeft gehad aan de erfzonde. Vanaf haar verwekking was Maria, ‘vol van genade’, geheel heilig. Door Gods genade is de Maagd Maria heel haar leven lang vrij van iedere persoonlijke zonde gebleven.
De heilige Antonius van Padua (†1231) was een franciscaanse prediker en theoloog. Hij is een van de populairste heiligen. In de volksdevotie wordt hij vaak aangeroepen als de patroon van verloren zaken.
Suïtbertus (rond 647 – Kaiserswerth, 1 maart 713, ook Switbert, Swidbert, Suidbert, Suibert) was een missiebisschop van Angelsaksische afkomst. Na zijn dood werd hij heilig verklaard. Zijn naamdag is op 1 maart, de dag van de translatie van zijn relieken op 4 september. Suitbertus was de stichter en eerste abt van het klooster Kaiserswerth nabij het huidige Düsseldorf in Duitsland.
Oswald (circa 604 – 5 augustus 642) was koning van Northumbria van 634 tot zijn dood, en werd vervolgens vereerd als een christelijke heilige. Hij was de zoon van Aethelfrith van Northumbria en kwam aan de macht na een periode van ballingschap. Hij vertoefde van zijn 11e tot zijn 28e jaar in Dalriada en studeerde op Ì Chaluim Chille waar hij tot het christendom was bekeerd. Hij was daarmee een geletterd man die Gaelisch sprak en zijn regering luidde voor de Angelsaksische koninkrijken van Deira en Bernicia een periode van Gaelische invloed in. Daaraan herinneren nog een aantal plaatsnamen in wat nu het noorden van Engeland is zoals Glenwhelt (Gleann nan Uillt), Glendue (Gleann Dubh) of Lindisfarne (Le’n Dis fearann: Land met God). Omdat hij in de strijd tegen het laatste heidense rijk van de Angelsaksen stierf, wordt Oswald als martelaar beschouwd. Later werd hij heilig verklaard. In Nederland is Zeddam de enige Nederlandse parochie met Sint Oswald als beschermheilige, maar in het Alpengebied wordt hij vaker vereerd.
